Kto i w jaki sposób zapali znicz olimpijski? Z pewnością będzie to wydarzenie widowiskowe i wzruszające!
Tradycja znicza
olimpijskiego na igrzyskach nowożytnych pojawiła się dopiero na Igrzyskach w Amsterdamie roku 1928. Od razu stał się on ważną częścią symboliki i ceremonii olimpijskich. Rozumiejąc, do jakiej rangi urósł znicz, organizatorzy postanowili jeszcze bardziej rozbudować ceremonie z nim związane. Tak, więc na Igrzyskach w Berlinie w roku 1936 pojawił się już prawdziwy „święty ogień”, przyniesiony z Olimpii przez sztafetę, której trasa biegła przez Grecję, Bułgarię, Jugosławię, Węgry, Austrię, Czechosłowację oraz Niemcy.
Od tamtego czasu, na kilkadziesiąt dni przed rozpoczęciem Igrzysk (zależy od długości trasy sztafety) w ruinach świątyni Hery w świętym gaju w Olimpii, grecka aktorka w asyście szesnastu młodych Greczynek zapala pochodnię za pomocą wklęsłego zwierciadła. Następnie ogień przebywa różne szlaki, aby dotrzeć na stadion olimpijski. Wędruje drogą: lądową, morską, powietrzną, a nawet przesyłany jest za pomocą lasera. Działo się tak na przykład w 1976 roku, kiedy za pomocą satelity „Intelsat”, w ciągu zaledwie pół sekundy, ogień trafił z Aten do Ottawy.
Przed Igrzyskami
w Atenach 2004 ogień olimpijski został rozniecony 25 marca, a sześć dni później pojawił się w Atenach, gdzie został przekazany delegacji australijskiej, która przetransportowała go do Sydney. Stamtąd wyrusza tradycyjna sztafeta, która zanim dotrze do Grecji 13 sierpnia, pokona jeszcze trasę o długości ponad 78 tysięcy kilometrów. Ogień olimpijski odwiedził aż 27 państw na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. Na trasie sztafety znalazły się – Sydney, Melbourne, Tokio, Seul, Pekin, Delhi, Kair, Kapsztad, Rio de Janeiro, Meksyk, Los Angeles, St Louis, Atlanta, Nowy Jork, Montreal, Antwerpia, Bruksela, Amsterdam, Genewa, Lozanna, Paryż, Londyn, Barcelona, Rzym, Monachium, Berlin, Sztokholm, Helsinki, Moskwa, Kijów, Stambuł, Sofia i Nikozja – pierwszy raz w historii odwiedzając wszystkie miasta, w których odbywały się kiedyś Igrzyska Olimpijskie.
Poza granicami Grecji w sztafecie bierze udział około 3600 osób (między innymi dziesięcioro Polaków: Maciej Kurzajewski, Marcin Daniec, Artur Żmijewski, Marcin Meller, Danuta Stenka, Kayah, Małgorzata Foremniak, Andrzej Piaseczny, Jacek Wszoła i Zdzisław Hoffmann). Do transportu ognia zostały wykorzystane: samoloty i statki, a nawet słonie i wielbłądy. 9 lipca (tj. jutro) ogień dotrze do Grecji gdzie na trasie ma 174 miasta i punkty archeologiczne, zanim 13 sierpnia dotrze do Aten, gdzie zapłonie znicz XXVIII olimpiady.
Zapalenie znicza
jest momentem bardzo podniosłym i ekscytującym, jest też najbardziej podniosłą chwilą w czasie inauguracji Igrzysk. Zaszczyt zapalenia znicza przysługuje zasłużonemu, wybitnemu sportowcowi lub zawodnikowi symbolizującego swoją osobą jakąś ideę. W Helsinkach w 1952 roku zapalono aż dwa znicze jeden na stadionie zapalił legendarny Pavo Nurmi, drugi, na wieży maratońskiej Hannes Kolehmainen. W Meksyku na Igrzyskach XIX olimpiady po raz pierwszy w historii znicz zapaliła kobieta – Enriqueta Brasilio. Natomiast wyrazem protestu przeciw wojnie było zapalenie znicza przez urodzonego 6 sierpnia 1945 roku w Hiroszimie Yoshinori Sakai na igrzyskach Tokio w 1964 roku. W Montrealu, w 1976 r. znicz ustawiony pośrodku stadionu zapaliło dwoje młodych Kanadyjczyków: 16-letnia Sandra Henderson z Toronto i 15-letni Stephena Prefontaine z Quebeku, symbolizując tym samym jedność anglo-francuskiej etnicznie Kanady.
W Moskwie podczas Igrzysk XXII Olimpiady w 1980 r. Siergiej Bielów wbiegł na koronę stadionu po kładce ułożonej przez „żywą trybunę”. W Barcelonie w 1992 roku znicz zapalił Antonio Rebollo, niepełnosprawny sportowiec, strzelając z łuku zapaloną strzałę. Piękne widowisko stworzyli organizatorzy Igrzysk w Sydney, w 2000 roku. Znicz wynurzający się z wody zapaliła Aborygenka Cathy Freeman.
Jeszcze nie
wiadomo, kto zapali znicz w tym roku. Najpoważniejszym kandydatem we wspomnianych wyżej Atenach był Theodoros Zagorakis – kapitan drużyny narodowej Grecji lub cała drużyna (łącznie z trenerem Otto Rehhagelem), która zdobyła złoty medal na Euro 2004. Wcześniej rolę tę miał otrzymać Pyrros Dimas – słynny sztangista. Przypadła mu jednak wtedy rola chorążego greckiej ekipy. Innymi kandydatami do zapalenia znicza byli… lekkoatleta Kostas Kenteris oraz muzyk i kompozytor Mikis Theodorakis.
Obecnie kremacja jako forma pochówku zyskuje na popularności. Trend ten ma to kilka przyczyn. Kremacja…
Kremacja jest coraz częściej praktykowanym sposobem pochówku, obok tradycyjnego pogrzebu. Spopielenie może nastąpić wyłącznie po…
Coraz większa świadomość na temat tego, jak działa nasze środowisko i czego potrzebuje, pozwala na…
Kiedy stajemy przed koniecznością pochówku naszych bliskich lub rozważając swój własny pochówek w przyszłości, niejednokrotnie…
Od czego zacząć planowanie ślubu? Planowanie ślubu warto zacząć od wyznaczenia daty oraz budżetu. Kwotę,…
Rozmawiamy ze św. Bernardem z Clairvaux, opatem cysterskiego klasztoru w Clairvaux, wpływowym teologiem XII wieku…