Proroctwo, które można wypełnić

Parę dni temu dostałam płytę cd, z jednoczesną prośbą, abym po jej obejrzeniu napisała kilka zdań na temat tego, co zobaczyłam. Czytając tytuł “Proroctwo, które można wypełnić” z jednej strony bardzo byłam ciekawa, co Fundacja im. Św. Filomeny ma do przekazania, z drugiej strony widząc znane mi nazwiska takich duchownych, jak ks. Dominik Chmielewski, o. John Bashobora, czy ks. Piotr Glas, którzy tam występują, bałam się, że może nie za bardzo będę wiedziała, o czym oni mówią.
Jednak moja potrzeba poznawcza wygrała nad lękiem i już teraz po emisji, bardzo się cieszę, że dane mi było ten film obejrzeć. Dlaczego? Ponieważ jest on między innymi skierowany do mnie.
Dokładnie pokazuje w jakim kierunku zmierza świat. Czy to jest moja droga i mój cel, który chcę osiągnąć? Co mam robić, aby dobrze żyć? Czy może potrzebuje pomocy? Jeżeli już stwierdzę, że potrzebuję, to jakiej pomocy i czyjej pomocy?

Czy mam być przygotowana do wydarzeń apokaliptycznych?

Okazuje się, że ludzie już od dawna dostają wskazówki, jak mają postępować i na kim się wzorować. Może wskazówki, to za dużo powiedziane. Tak naprawdę, dwa słowa zawarte w różnych proroctwach mogą uratować nie tylko nas, ale i całą ludzkość. Znamy receptę na życie wieczne. Wiadomo, kto może nas w tym wesprzeć. Do kogo mamy się zwracać i komu oddawać. Od wielu lat, stale to samo się powtarza, a niektórzy z nas tego nie słyszą. Tak naprawdę większość z nas nie jest już w stanie nic usłyszeć. Słowa Jezusa przekazane przez Św. siostrę Faustynę “Polskę szczególnie umiłowałem”. Dlaczego to własnie nasz kraj i Polacy mają być tymi wybranymi? Czy jesteśmy tacy wyjątkowi, czy wręcz przeciwnie? Może to właśnie nasza małość, zwyczajność tak się podoba Najwyższemu? Nie przez przypadek, to właśnie do nas kierowane są słowa o posłuszeństwie woli Pana. Co my z tym zrobimy i czy pozwolimy, aby Polska odegrała znaczącą rolę?

Z biegiem akcji w delikatny i subtelny sposób jestem zapraszana do refleksji. Zresztą nie tylko ja. Uważam, że każda osoba oglądająca ten film, nie pozostanie obojętna jego treściom. Muzyka, krajobrazy oraz zastosowana technika przekazu powodują, że nie ma nic innego, tylko ja i to co jest w mojej głowie.
Wypowiedzi księży i ojców, są świetnym uzupełnieniem filmu. Taką chwilową odskocznią. Wydawałoby się, że kilkuminutowym odcięciem od głównych bohaterów. Jednak to właśnie one jednoznaczne wyjaśniają i wskazują kierunek. Jak dla mnie i myślę, że dla większości widzów, są bardzo jasne, klarowne, zrozumiałe, a przede wszystkim trafiające w sedno. Niezobowiązujące, lecz wymowne.
Napisałam, że refleksje duchownych są swoistą formą rozwinięcia, jak dla mnie odkrywczej techniki filmowej. W pierwszych minutach projekcji byłam zaskoczona, że tak można. Jak? To taka tajemnica i chyba zamierzony sposób reżysera który, pozwolił przynajmniej mnie samej na uspokojenie myśli oraz koncentrację na tym co jest najważniejsze. Nic innego oprócz treści filmu, nie było dla mnie wtedy istotne i nie pozwalało mi na rozproszenia, na które akurat ja, jestem szczególnie podatna.
Ten jeden wątek i wszystko co go wspomaga, bardzo dobrze pozwalają widzowi wejść w temat i poczuć się jego częścią. Moim zdaniem to wielki atut “Proroctwa, które można wypełnić”.
Myślę, że Bóg działa przez różnych ludzi, różne sytuacje i dziś zobaczyłam, że też przez pewne filmy.
Bóg wkracza z darami, których nie rozumiemy. Ja także mogę być iskrą. Mogę dać się uwieść Panu z pełnym zaufaniem, oddaniem oraz miłością. To jest moja decyzja. Ten film przypomniał mi jak ważne jest to, abym była czujna i oczekiwała nadejścia Jezusa Chrystusa. Uważam, że naprawdę warto było obejrzeć tą propozycję.

Agnieszka Pałamar