Ks. Tischner w ciągu swojego życia z pewnością nie próżnował – wystarczy spojrzeć chociażby na jego dorobek literacki. Na liście książek napisanych przez tego (zmarłego już prawie10 lat temu kapłana) znajdują się zarówno lekkie, „do poduszki” pozycje, jak i cięższego kalibru. Wydaje się, że każdy (nawet dziecko) znajdzie u Tischnera coś dla siebie.
Poniższe zestawienie to naprawdę malutki wycinek z „popełnionych” przez ks. Tischnera dzieł. Wszystkie polecam z czystym sumieniem i zachęcam do dalszych poszukiwań – a
Na początek warto zacząć od „Księdza na manowcach”. Ten zbiór esejów i artykułów, to ostatnia książka Tischnera wydana za jego życia. Próbuje w niej odpowiedzieć na wiele podstawowych pytań, przede wszystkim jednak – jak nasza wiara może przekładać się na codzienne życie. Bohaterem tych rozważań są nie tylko wielcy tego świata, ale też każdy człowiek, który stara się żyć dobrze i po bożemu.
Dzieciom (a może przede wszystkim im rodzicom) można poczytać „Rozmowy niecodzienne. Kazania z dziećmi” – czyli zbiór kazań wygłaszanych (jak sugeruje tytuł) dla dzieci w latach siedemdziesiątych przez ks. Józefa. Wtedy, taka forma kazań była rewolucyjna. Obecnie widok kapłana, który chodzi z mikrofonem wśród dzieci wydaje się normalna i naturalna. Wtedy – wręcz przeciwnie. Poza tym warto przekonać się, że choć minęło wiele lat, tamte dzieci posiadają już własne dziatki, to pytania pozostają takie same.
Dla trochę starszych i zainteresowanych filozofią polecam „Wędrówki w krainę filozofów”. W tej książce ks. Tischner nawiązując do wielkich myślicieli (takich jak św. Augustyn czy Mistrz Eckhart) próbuje zmierzyć się z równie wielkimi pytaniami, które czasami zaprzątają głowę każdego z nas.
W podobnej tematyce napisana została „Filozofia dramatu” uważana za jedno z najważniejszych dzieł góralskiego kapłana. Tutaj znowu stykamy się z podstawowymi filozoficznymi pytaniami, w połączeniu z tęgimi umysłami tego świata i z oryginalną koncepcją Tischnera dotyczącą antropologii filozoficznej.
„O człowieku. Wybór pism filozoficznych” – tutaj centrum rozważań stanowi (co zapewne nikogo nie zdziwi) człowiek i to, jak chrześcijaństwo może być atrakcyjne dla zabieganego konsumpcjonisty XX w. (a właściwie XXI w.). ważne są wartości i nadzieja – a Tischner czerpie inspiracje do przemyśleń z wielu źródeł, co doskonale pokazuje jakim był erudytą.