Zaspokojenie i rozwój
Praca jest fizycznym i duchowym wysiłkiem człowieka. Jej celem jest w pierwszym rzędzie zaspokojenie ludzkich potrzeb życiowych i rozwój zdolności człowieka. Każdy powinien mieć możliwości czerpania z pracy środków na utrzymanie siebie, swoich bliskich i na pomoc wspólnocie ludzkiej. Jak więc chrześcijanie powinni traktować swoją pracę?
Średniowieczny mnich przy pracy
Praca jako obowiązek
„Módl się i pracuj” – tak mówi Bóg do człowieka – „Módlcie się tak, jakby wszystko zależało od Boga, a pracujcie tak, jakby wszystko zależało od was”. Praca chrześcijanina jest przede wszystkim pracą uczciwą, w której człowiek szanuje dary Stwórcy i otrzymane talenty, aby odpowiednio z nich korzystać. Praca jest także obowiązkiem: „Kto nie chce pracować, niech też nie je!” (2 Tes 3, 10). Dostęp do niej i do zawodu powinien być otwarty bez niesprawiedliwej dyskryminacji, a słuszne wynagrodzenie jest uzasadnionym jej owocem. Naszej pracy nie możemy zaniedbywać. Pamiętajmy, że z jej owoców korzystają także inni ludzie. Praca chrześcijanina potwierdza, że jest on uczniem Chrystusa, niosącym krzyż każdego dnia w działalności, do której został powołany. Życie gospodarcze nie powinno zmierzać jedynie do pomnażania dóbr, zysków i wpływów. Przede wszystkim powinno ono służyć człowiekowi i wspólnocie ludzkiej. Podstawowa wartość pracy dotyczy samego człowieka, który jest jej sprawcą i adresatem. Pamiętajmy, że praca jest dla człowieka, a nie człowiek dla pracy.
Adam i Ewa przy pracy, mal. Sanzio Raffaello
Czas wolny
Przez większość naszego życia pracujemy, ale dzięki nowoczesnej technice wzrasta ilość naszego czasu wolnego. Chrześcijanie nie mogą też zapominać o dniu łaski. Dekalog żąda, aby dzień siódmy poświęcić wypoczynkowi. „Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia. Dzień siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego”. Kto znalazł w Bogu cel swego życia, dla tego punktem centralnym wolnego czasu będzie udział w Eucharystii.
Praca i wypoczynek stają się jednakowo ważnymi formami naszego osobistego rozwoju, samorealizacji. Wiążą się z nimi wysiłek i radość. Niestety nie każdy może odpoczywać w niedzielę i święta. Większość sieci hipermarketów czynna jest od rana do wieczora przez wszystkie dni tygodnia. Tak więc ludzie tam zatrudnieni nie zawsze mają wolne dni świąteczne. A z pracy przecież nie zrezygnują, może być ich to jedyne źródło utrzymania. Dlatego też w poszanowaniu wolności religijnej i dobra wspólnego wszystkich, chrześcijanie powinni domagać się uznania niedziel i świąt kościelnych za ustawowe dni świąteczne. Powinni w ten sposób dawać widoczny przykład modlitwy, szacunku oraz uczczenia dnia świętego.
Radość z pracy
Jak już wcześniej wspomniałam praca jest obowiązkiem każdego. Może być to praca w domu, w szkole, w zakładzie pracy. Może ona stać się źródłem wielkiej radości, jeśli jest się przekonanym o jej sensie. Rozwija nasze zdolności, pozwala śledzić powstanie czegoś nowego, pomaga odkrywać, jak pod jej wpływem się zmieniamy i doświadczyć, że realizując nasze idee służymy innym.