Stany Zjednoczone
Amerykańska służba zdrowia, choć dość nietypowa, jest w światowej czołówce. Co roku przeznacza się na nią ok. 1.8 biliona dolarów. Najważniejszym jej znakiem rozpoznaczym jest dobrowolność ubezpieczeń społecznych (wyjątek stanowi stan Massachusetts). W USA służba zdrowia jest mieszaniną sektora prywatnego i publicznego.
Niemcy
W Niemczech jak w innych krajach Unii Europejskiej istnieją dwa równoległe systemy ubezpieczeniowe niekolidujące ze sobą: Państwowy System Ubezpieczeń Zdrowotnych i Prywatny System Ubezpieczeń Zdrowotnych. Opieka prywatna jest kosztowna, ale możliwa dzięki ubezpieczeniom społecznym i kasom chorych. Istnieje również sieć komunalnych i publicznych placówek służby zdrowia. Oprócz tego dzieci do 4 lat objęte są badaniami mającymi na celu wykryć wady wrodzone serca, mózgu i układu nerwowego. Kobiety od 30 roku życia a mężczyźni od 45 muszą badać się na obecność raka, ponieważ wczesne jego wykrycie może uratować życie.
Republika Południowej Afryki
Opieką zdrowotną objęta jest cała populacja, a zarządzaniem służbą zdrowia zajmują się władze prowincji. Większość białej ludności w RPA korzysta jednak z prywatnych placówek. W tym kraju bezpłatną opieką objęte są dzieci do 6 roku życia i kobiety w ciąży. Taką opiekę przewiduje rządowy „Program rekonstrukcji i rozwoju”, który zajmuje się także bezpłatnym wyżywieniem w szkołach dla dzieci z najuboższych rodzin. Dużym problemem w RPA jest wirus HIV, który co roku zbiera ogromne, śmiertelne żniwo. Rząd prz pomocy firm farmaceutycznych planuje wprowadzenie bezpłatnych leków na AIDS.