Słowo „błogosławieństwo” pochodzi z łacińskiego benedictire, z tego samego źródła powstało imię Benedykt – znaczące tyle co „błogosławiony”. Etymologia sięga jednak głębiej – bo do języka hebrajskiego. Określenie brk używane w Biblii, po uzupełnieniu samogłoskami, mogło oznaczać odpowiednio – beraka (błogosławieństwo) czyli dar komuś ofiarowany; barek (błogosławić) czyli akcję ofiarowania daru; czy baruk (błogosławiony), którym to przymiotnikiem określano osobę otrzymującą dar.
Słowo beraka przechodziło stopniową zmianę znaczenia – od wyrażenia nazywającego podarek czy prezent w słownictwie dyplomatycznym, do osiągnięcia charakteru sakralnego. Zawsze funkcjonowało w kontekście relacji między osobą obdarowującą i obdarowaną, a z czasem rozciągnęło się na więź między Bogiem a człowiekiem. ,,Błogosławieństwo Pana jest bogactwem, własny trud niczego nie doda” (Prz 10, 22). Oto kilka przykładów szerokiego znaczenia pojęcia „błogosławieństwa”, którym Bóg obdarza człowieka:
+ własna ziemia – ,,Błogosławieni przez Pana posiądą ziemię, przeklęci przez Niego, zostaną wytraceni” (Ps 37, 22);
+ powodzenie – ‘Czyż nie darmo Hiob czci Boga? Czyż Ty nie ogrodziłeś zewsząd jego samego, jego domu i całej majętności? Pracy rąk jego pobłogosławiłeś, jego dobytek na ziemi się mnoży” ( Hi 1, 10n). Pomyślność Hioba nie trwała jednak stale. Bóg wypróbował wiarę swojego wyznawcy i doświadczył go biedą oraz nieszczęściem. Kiedy Hiob okazał się wierny, Bóg wynagrodził go ponad miarę – ,, Pan przywrócił Hioba do dawnego stanu, gdyż modlił się on za swych przyjaciół. Pan dwukrotnie powiększył mu całą majętność. Przyszli do niego wszyscy jego bracia, siostry i dawni znajomi, jedli z nim chleb w jego domu i ubolewali nad nim, i pocieszali go z powodu nieszczęścia, jakie na niego zesłał Pan. A teraz Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat” (Hi 42, 10-13. 16a);
+ dobrobyt i pokój – ,,Niech Pan da siłę swojemu ludowi, niech Pan błogosławi swój lud, darząc go pokojem” (Ps 29, 11);
+ radość i zadowolenie – ,Przez siedem dni będziesz świętować ku czci Pana, Boga swego, w miejscu, które obierze sobie Pan, za to, że ci błogosławi Pan, Bóg twój, we wszystkich twoich zbiorach, w każdej pracy twych rąk, abyś był pełen radości” (Pwt 16, 15);
+ woda – ,,Błogosławić im będę oraz ziemiom wokół mego wzgórza, będę zsyłał deszcz w dogodnym czasie, będzie to deszcz niosący błogosławieństwo” (Ez 34, 26);
+ płodność – ,,Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: ‘Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną” (Rdz 1, 27n).
Więcej na ten temat na www.lesniow.pl/srb/biblia/etymologia.htm