Kto dziś wie, że owe słowo „romantyczny” wywodzi się z Rzymu (Roma) i początkowo owym mianem określano rzeczy związane z kulturą cesarstwa. To ludy romańskie stworzyły „romanse”, gdzie głównymi motywami były przygody, namiętności, wydarzenia nadzwyczajne itp.
Ale z czym dzisiaj kojarzy się nam romantyzm? Licealistom zapewne z niestrudzenie wałkowanymi wierszami o nieszczęśliwej miłości i tragicznych przygodach tychże autorów, co nie nastraja jednak smutno, ale humorystycznie (z powodu używania tych wszystkich górnolotnych wyrażeń – a to nie jest lubiane, oj nie!).
Słychać też, tu i ówdzie, o romantycznych miejscach, gdzie możemy spędzić romantyczny wieczór przy jakże romantycznych świecach, słuchając romantycznej muzyki z tą jedyną osobą. Bo romantyzm kojarzy się z miłością, i co tu dużo mówić (a raczej pisać) z niekorzyścią dla tej drugiej.
Marzy mi się miłość
Czasami myślę, że już wiem, jaki jesteś, a czasami mam pustkę w głowie i przez gardło mi nie przechodzisz, bo jeszcze nie znam Twoich kształtów i imienia. Tęsknię za Tobą każdego dnia i wyczekuję Cię z drżeniem każdego nerwu, bo wiem, że przyniesiesz mi szczęście, do którego nie da się dojść w pojedynkę.
Marzę, byś każdego ranka podnosząc się z poduszki i otwierając oczy, musiał je przecierać nie ze snu, ale z zachwytu, że masz mnie obok siebie. Że będziesz miał miłość, której nigdy w sobie nie przeczuwałeś i która będzie rozrywać każdy Twój dzień na chwile, z których żadna nie będzie podobna do poprzedniej. Chciałabym, byś słysząc brzdęk obrączki na metalowej poręczy schodów, widział mnie i wiedział, że schodzisz tylko po to, by do mnie stale powracać. A kiedy będziesz daleko, będziesz wodził kojącą pamięcią po kształtach mojej twarzy i splotach włosów nigdy jednakowych.
W każdym napotkanym uśmiechu będziesz widział mój, mając pewność, że to dzięki Tobie i dla Ciebie wszystko się we mnie do szaleństwa cieszy. W każdym odbiciu naszych spojrzeń będziesz widział kogoś, kto z całą pewnością wie, że dotrzyma Ci kroku aż do końca. Marzę, byś z ziemi sięgał nieba przez delikatność moich dłoni i przez słowa, rozumiane bez wypowiadania. Sama ubrana byłabym w biżuterię stworzoną ze wspólnych chwil.
Chciałabym, by nasze spotkanie nadało sens wszystkiemu, co od zawsze w Twoim życiu było płytkie i bezbarwne. Byś miał w sobie spokój i lekkość stąpania w przyszłość, czując moją dłoń wewnątrz Twojej. I byś czuł radość, mogąc się nami dzielić z tymi, co to w miłość jeszcze nie popadli. Marzy mi się dla Ciebie jeszcze żona z najskrytszych pragnień i dzieci, które uczynią z Ciebie ojca, jakim zawsze chciałeś być.
Szukam Cię i wiem, że nie przegapię; i jestem szczęśliwa, bo mam w sobie miłość, bez której ani Ciebie, ani mnie nigdy by nie było.