Ranczo
Ks. Piotr Kozioł to proboszcz parafii w Wilkowyjach. Cieszy się niezwykłą sympatią mieszkańców wsi, dla których jest przede wszystkim wielkim autorytetem. Gdy tylko pojawi się społeczny problem, bez konsultacji z proboszczem się nie obejdzie. I choć „między wójtem, a plebanem stała wojna wiecznie trwa”, brat do brata w „narodowej” sprawie zawsze przyjdzie po radę. Jak powiedział Cezary Żak za kulisami: „Gram księdza, który pragnie wszystkich pożenić i ochrzcić”. Gdy tylko dowiedział się, że Lucy i Kusy żyją na „kocią łapę” postanowił wyjechać na misję do Afryki. Na szczęście do tego nie doszło, a wszystkim narzeczonym w Wilkowyjach proboszcz wkrótce udzielił ślubu i ochrzcił ich dzieci.
Robert jest nowym wikariuszem w wilkowyjskiej parafii. Został do niej przydzielony, gdy proboszcz wybierał się na misje. Na początku okazał się nieznośnym wikarym, którego mieszkańcy wsi omijali z daleka. Nie podobało mu się życie niektórych parafian, nie oszczędzał dla nich swoich komentarzy. Po tym, gdy wierni podczas Mszy wystąpili przeciw niemu, przeszedł wewnętrzną przemianę w całkiem innego, dobrego księdza. Z pomocą Lucy rozpoczął akcje, która pomogła znaleźć pracę bezrobotnym. Po przemianie ksiądz Robert szybko zyskał zaufanie mieszkańców, a do tego stał się prawą ręką proboszcza.
Plebania
Ks. Antoni Wójtowicz jest proboszczem parafii w Tulczynie, a zarazem dziekanem dekanatu Hrubielowskiego. Także cieszy się dużym autorytetem wśród parafian, którzy przychodzą na plebanię ze swoimi problemami i nie tylko. Czasem przychodzą po prostu porozmawiać, zasięgnąć rady. Proboszcz zawsze mobilizuje do wszelkiej aktywności prowadzącej do umocnienia wiary, lub po prostu poprawy standardu życia. Do ludzkich słabostek potrafi podejść z dystansem i poczuciem humoru. Proboszcz Antoni jest niezwykle cierpliwym człowiekiem, nigdy nie traci wiary w ludzi, a szczególnie w ich nawrócenie. Wie , że Boże młyny mielą powoli.
Ks. Antoni Król to młody, wesoły i pogodny wikariusz parafii w Tulczynie. Jest niepoprawnym optymistą, nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Wierzy, że z każdej sytuacji można znaleźć wyjście. Ma głowę pełną pomysłów, które najchętniej zrealizowałby od razu, nie zastanawiając się nad konsekwencjami. Ciężko za nim nadążyć. Ksiądz Antek fascynuje się różnymi nowinkami technicznymi, dlatego też za wszelką cenę starał się zmodernizować plebanię. Okazało się to dobrym pomysłem, bo teraz nawet proboszcz nie wyobraża sobie pracy bez swojego notebooka.
Ojciec Mateusz
Jego elementami rozpoznawczymi są rower, z którym prawie w ogóle się nie rozstaje oraz dżinsy pod sutanną. Po latach pracy na Białorusi ojciec Mateusz objął posadę proboszcza w niewielkiej parafii pod Sandomierzem. Prowadzi nietypowy styl życia – interesuje się innymi religiami, czyta Koran.
Jest wrażliwy na ludzkie cierpienie, nie patrzy bezczynnie na niesprawiedliwość. Dlatego też pomaga wyjaśniać zagadki kryminalne. Ułatwia mu przy tym wybitny zmysł dedukcji. Dzięki swojej błyskotliwości, spostrzegawczości i inteligencji ksiądz Mateusz zawsze wpadnie na trop. Do tego potrafi umiejętnie rozmawiać z ludźmi i oceniać ich zachowanie. Następnie dyskretnie i w tajemnicy przed inspektorem Możejko udziela wskazówek aspirantowi Noculowi. Tym sposobem winni przestępstwa lub zbrodni zostają przykładnie ukarani.