Dei verbum

Jest pewien dokument papieski, który stanowi wspaniałą zachętę do czytania Pisma świętego, i który daje wskazówki, jak słowa Bożego należy słuchać i przytacza cenne przykłady tych, którzy w Ewangelii odkryli skarb. Dokument ten rozwiewa również wątpliwości, które mogą powstać u uważnego czytelnika Starego i Nowego Testamentu, jak na przykład pytanie o mroczne strony Biblii, czy o poprawność tłumaczenia i interpretacji. Ten dokument to post-synodalna adhortacja apostolska Verbum Domini Ojca Świętego Benedykta XVI. Ukazał się 30 września 2010 roku. Nie chciałabym go w tym miejscu streszczać ale raczej podzielić się tym, co z tego dokumentu najbardziej do mnie trafiło.
Streszczenie
W części pierwszej Verbum Dei, w rozdziale o hermeneutyce Pisma Świętego w Kościele, znajduje się punkt o świętych i interpretacji Pisma. Przemówił do mnie zawarty w nim przykład świętej Tereski od Dzieciątka Jezus. Ona spotykała na kartach Ewangelii żywego Jezusa i znajdowała w spotkaniu z Nim odpowiedzi na swoje pytania. Czytając Pismo Święte, napawała się Jezusem i odczytywała w Jego sercu, jak ma żyć. „Ta święta karmelitanka opisuje zafascynowanie Pismem Świętym: « Zaledwie skieruję spojrzenie na Ewangelię świętą, natychmiast oddycham wonią życia Jezusa i wiem, w którą biec stronę » (DV 48). Taki żywy kontakt z Bogiem poprzez słowo Boże to zapewne zasługa łaski Bożej ale też i wiary tej świętej. Ucieszyłam się, że Ojciec święty zachęca do podobnego podejścia wszystkich chrześcijan: „słowo Boże jako otwarcie na nasze własne problemy, jako odpowiedź na nasze własne pytania, szersze otwarcie na nasze własne wartości i jednocześnie zaspokojenie naszych własnych dążeń. W tym dialogu z Bogiem rozumiemy samych siebie i znajdujemy odpowiedź na najgłębsze pytania kryjące się w naszym sercu. Słowo Boże nie przeciwstawia się bowiem człowiekowi, nie niszczy jego autentycznych pragnień, co więcej, oświeca je, oczyszczając i doprowadzając do spełnienia.” (DV 23).
Pomyśl
Znalazłam w tej adhortacji jeszcze dwa cytaty, które dały mi do myślenia. Pierwszy brzmi następująco – „Radość (chrześcijańska) to niewypowiedziany dar, którego świat nie może ofiarować. Można organizować święta, ale nie radość. Według Pisma radość jest darem Ducha świętego” (DV 123). Drugi jest taki: „Jezus objawia, iż « całe zło świata bierze się z braku jasnego poznania prawdy Pisma świętego »” (DV 48).
Gorąco polecam ten dokument. Jest dostępny w języku polskim na stronie internetowej Watykanu www.vatican.va, po kliknięciu na adhortacje apostolskie.