Rekolekcje szkolne są szczególną formą głoszenia Ewangelii, wyrazem troski Kościoła o przekaz wiary i formacji postaw wynikających z wiary. Owa troska Kościoła o przekaz wiary dzieciom i młodzieży zmusza do szukania odpowiedzi na następujące pytania: dlaczego zmniejsza się liczba dzieci i młodzieży uczestniczących w rekolekcjach szkolnych? Dlaczego w dużej większości nie udało się wypracować właściwej formy rekolekcji wielkopostnych? Jakie przyjąć metody w organizacji rekolekcji szkolnych, aby doprowadziły katechizowanego do spotkania z osobą Jezusa Chrystusa?
Szukając odpowiedzi na postawione pytania, trzeba najpierw określić cele i definicję rekolekcji szkolnych. Przez rekolekcje szkolne rozumie się akcję ewangelizacyjną Kościoła podejmowaną względem dzieci i młodzieży katechizowanej w ramach jednej szkoły przez grono osób do tego uprawnionych i odpowiednio przygotowanych. Oznacza to, iż bezpośredniego związku rekolekcji szkolnych należy dopatrywać się ze szkołą, a nie jak to jest w rekolekcjach tradycyjnych tylko z parafią. Związek z parafią rekolekcje szkolne uzyskują pośrednio poprzez katechizację. Cele i zadania rekolekcji szkolnych są zatem tożsame z celami katechezy.
3 zasady
Na rekolekcjach powinny obowiązywać trzy zasady: realizm, dialog i chrystocentryzm. Dyrektorium ogólne o katechizacji za pierwszorzędny cel katechizacji uznaje chrystocentryzm. Chodzi o doprowadzenie katechizowanego nie tylko do spotkania z Jezusem, ale do zjednoczenia, a nawet do głębokiej z Nim zażyłości. Do zadań katechety, a tym samym zadań rekolekcji szkolnych należą wychowanie liturgiczne, poznanie treści wiary, formacja moralna, nauczanie modlitwy, wychowanie do życia wspólnotowego. Wszystkie zadania nakładają się na siebie realizując główny chrystocentryczny cel katechezy. Rekolekcje szkolne są nieocenioną szansą realizacji tych celów i zadań, jeśli nastąpi dobór odpowiednich metod, form organizacji, działań katechetów, dyrekcji szkoły, nauczycieli, uczniów, a także rodziców.
Wyjątkowe
Rekolekcje powinny być wyjątkową formą głoszenia Dobrej Nowiny i prowadzenia działań wychowawczych. Skierowane do dzieci i młodzieży uczęszczających na katechezę mają rozwijać ich religijność i osobowość. Rekolekcje szkolne nie mają zbliżyć dzieci i młodzieży do kościoła – budynku, ale do Boga. Człowiek, który odnajdzie Boga, sam znajdzie drogę do Jego świątyni. Rekolekcyjne dni są szansą wyjścia z Dobrą Nowiną poza mury kościoła. Bardzo naglące jest ukazanie sensu przychodzenia do szkoły przez trzy dni bez książek po to, by wspólnie szukać odpowiedzi na najważniejsze pytania. Słowo „rekolekcje” pochodzi od łacińskiego recollectio, co oznacza pozbierać się. Pozbierać się można w różny sposób, stąd program ma poruszyć sferę intelektu, emocji i woli.
Podział
Dni wolne od zajęć dydaktycznych, przeznaczone na przeżycie rekolekcji, mogą być podzielone na dwie części: liturgiczną w kościele i duszpastersko-wychowawczą w szkole. Rekolekcje szkolne poprzez katechizację zostały włączone w zorganizowaną strukturę szkoły. Aktywizacja to szereg czynności podejmowanych przez organizatorów rekolekcji, czynności mających na celu zapewnienie uczestnikom odgrywania aktywnej roli w realizacji zadań przekazywania zbawczego orędzia i wychowania w wierze. Źródła aktywności ludzkiej tkwią w samym człowieku i w otaczającym go świecie. Człowiek poprzez działanie rozwija siebie. Aktywność pobudza zainteresowanie, pozwala na dużą samodzielność w rozwiązywaniu problemów, sprzyja w przyswajaniu nowych treści, kształtuje postawy.
Cele rekolekcji szkolnych są następujące:
+ młodzież wzrasta w wierze, nadziei i miłości
+ jest tolerancyjna wobec innych przekonań, poglądów
+ potrafi współpracować, ma poczucie odpowiedzialności
+ jest uwrażliwiona na piękno, dobro i prawdę
+ żyje wiarą na co dzień.
Metody przeprowadzenia rekolekcji:
+ werbalne (dyskusje, wykłady wprowadzające do pracy w grupach)
+ praktyczne (przygotowanie części informacyjnej w postaci broszurek, plakatów, reklam, wystaw, praca z komputerem, wernisaż prac artystycznych)
+ eksponujące (pantomima, piosenki religijne)