Jak zdjąć klątwę, przekleństwo?

Człowieku XXI w. czy to pytanie nie wydało Ci się trochę absurdalne? Jak w dzisiejszych czasach, przy takim rozwoju nauki i techniki, z jakim mamy do czynienia, wierzyć w istnienie magii i czarów? Przecież czasy inkwizycji mamy już dawno za sobą i nikt nie pali czarownic na stosie. Musimy sobie jednak uświadomić, że we współczesnym świecie można znaleźć wiele osób, które „korzystają z usług” złego ducha. Tacy ludzie są bardzo niebezpieczni, gdyż mogą rzucić urok na innych, czasem niewinnych ludzi. Takie zaczarowanie jest jedną z przyczyn opętania diabelskiego.

Jak podaje w swojej książce pt. „Egzorcyści i psychiatrzy” włoski egzorcysta, ks. Gabriele Amorth „rzucenie uroku może być praktykowane na wiele sposobów: zranienie, związanie, przekleństwo, złe spojrzenie”. Aby zostać od niego uwolnionym niezbędna może okazać się pomoc egzorcysty. Zanim jednak przystąpi on do przeprowadzenia egzorcyzmu, zbada czy rzeczywiście u danej osoby ma do czynienia z opętaniem diabelskim. Wizyta u egzorcysty jest jednak ostatecznością.

Nie odbierajmy jednak każdego naszego niepowodzenia jako sutku działania złego ducha. Jeśli jednak ktoś podejrzewa, że rzucono na niego klątwę, powinien porozmawiać o tym z kapłanem, najlepiej jeśli byłby to kierownik duchowy, który zna dość dobrze sytuację danej osoby. Ksiądz, podejrzewając rzucenie uroku, może nam polecić grupę modlitewną, której jednym z charyzmatów jest modlitwa o uwolnienie. Z pomocy takich grup korzystają także egzorcyści – jeśli brak jest reakcji na taką modlitwę, nie wydaje się być konieczne przeprowadzanie egzorcyzmów (zły duch „odczuwa” niepokój podczas modlitwy i ujawnia się).

W żadnym wypadku nie należy udawać się po poradę do bioenergoterapeutów, wróżek czy innych osób oferujących „odczynianie uroków”. Kontakt z takimi osobami może właśnie sprowadzić do naszej duszy złego ducha. W Księdze Kapłańskiej jest napisane:

„Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby gusła, przepowiednie i czary; nikt kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni.” (Pwt 18,10-12a)

Najlepszą bronią przed złym duchem jest trwanie w łasce uświęcającej, codzienna modlitwa, częsta spowiedź i Komunia święta. Św. Piotr apostoł zachęcał do czujności i walki ze złym „Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu.” (1P 5,8-9a).

Zło z dziada pradziada

Zło istnieje w świecie cały czas i stara się nieustannie robić wszystko by odwrócić nas od Boga. Kiedy mu się to uda, stara się taki stan maksymalnie wydłużyć w czasie i swoim działaniem sprawić by kres życia takiego człowieka nastąpił jak najszybciej (im dłużej żyje, tym większe szanse, że zdecyduje się na powrót do Boga). Człowiek umiera pozostając z dala od życia w łasce i czasami, niestety, można mówić o złu wielopokoleniowym, czy międzypokoleniowym, którego skutki mogą się rozciągać na przyszłe pokolenia ze względu na jego przodków „Ojcowie jedli kwaśne jagody, a synom zdrętwiały zęby” (Jr 31,29).

Można wówczas podjąć osobistą decyzję wzięcia na siebie grzeszności całej grupy i stanąć przed Bogiem, by z Jego pomocą uwolnić się od powiązań międzypokoleniowych i zapragnąć świętości dla swoich przodków. Formą takiego aktu jest odmówienie specjalnej modlitwy zrywającej linię zła, na skutek której człowiek z Bożą pomocą, wyrzeka się zła swoich przodków, zrywa zniewolenia, więzy i inne skutki działania złego na przestrzeni lat minionych.

Czyny ważniejsze niż słowa

Trzeba podkreślić, że żadne słowa i nawet najpiękniejsze modlitwy nie będą skuteczne, jeśli nie będą one świadomą decyzją zerwania ze złem i trwania przy Bogu. Pamiętać należy, o dbaniu o swój wzrost duchowy, korzystając z sakramentów świętych, pielęgnować dar świętości i dążyć do nieustannego wzrostu duchowego. Każde zaniedbanie relacji z Chrystusem jest wystawianiem się na działanie złego, niezależnie od tego skąd ono pochodzi.

Modlitwa o uwolnienie

Panie, staję przed Tobą i wyznaję, że moi przodkowie
mogli być zaangażowani w okultyzm, spirytyzm,
czary i wszelkie sposoby szukania informacji
z zakazanych źródeł.
Panie, wybacz.
W imię Jezusa i w mocy Ducha Świętego,
zatrzymuję i używam Twojej władzy,
którą mi dałeś jako napełnionemu
Duchem Świętym chrześcijaninowi.
Mając tę władzę przełamuję moc zła panującą
nad moimi przodkami.

Zdejmuję wszystkie klątwy, zaklęcia, czary,
złe życzenia i pragnienia, voodoo, czarną magię i
dziedziczne piętna – znane i nieznane.
Staję przeciwko wszystkim satanistycznym ślubom,
paktom, spirytystycznym więziom i duchowym połączeniom
z siłami zła, i kładę kres przekazywaniu tych więzi
poprzez moich przodków.

Występuję przeciwko skutkom wszystkich więzi z astrologami, mediami, wróżkami i okultystycznymi jasnowidzami.
Wyrzekam się wszelkich udziałów w seansach spirytystycznych i
wróżbach, korzystania z kart Tarota, tablic do seansów >
spirytystycznych, astrologii i wszelkiego rodzaju
gier okultystycznych.
Wyrzekam się wszelkich sposobów, przez które szatan
może mieć wpływ na mnie.
Przerywam przepływ wszelkich szatańskich dzieł
rozprzestrzeniających się przez moją rodzinę.

Panie, proszę, oddal od moich przodków wszystkie
skutki angażowania się w okultyzm.
Odbieram szatanowi wszystkie obszary przekazane przez
moich przodków i przekazuję je władaniu Jezusa Chrystusa.

Panie, proszę Cię, wzbudź w moim rodzie świętych i pobożnych
mężczyzn i kobiety – głęboko oddanych Twojej prawdzie.

Poznaj modlitwy i symbole powiązane z egzorcyzmem

Literatura:

+ Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Biblia Tysiąclecia, Pallotinum, Poznań 2000
+ G. Amorth, Egzorcyści i psychiatrzy, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2008
+ Teologia w Polsce 8,1 (2014), s. 79-97, „Nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił” (J12,40), Teologiczne aspekty modlitwy o uzdrowienie, ks. T. Nawracała.