Planujecie swoje pierwsze dziecko, ale czujecie się z tym niepewnie?
A może nagle okazało się, że zostaniecie rodzicami, chociaż nie planowaliście?
Być może ta dwójka dzieci, którą już macie wydawała się wystarczającą liczbą i macie obawy jak to będzie z trzecim dzieckiem?
Bez względu na to, jakich to pięknych lub jak koszmarnych wyobrażeń nie zaczniecie snuć na temat tego czym jest rodzicielstwo, najczęściej nie będzie to miało nic wspólnego z rzeczywistością, która Was spotka. Ilu podręczników nie przeczytacie, ilu kursów i szkół rodzenia nie zaliczycie i tak nic Was nie przygotuje w wystarczający sposób na małego potomka. Obaw związanych z byciem rodzicem jest niewyobrażalnie wiele, ale zanim się urodzi…
Zarodek – czy to już dziecko, czyli kogo, a raczej co tu kochać?
Stanowisko Kościoła Katolickiego jest jedno „Życie ludzkie od chwili poczęcia powinno być szanowane i chronione w sposób absolutny. Już od pierwszej chwili swego istnienia istota ludzka powinna mieć przyznane prawa osoby, wśród nich nienaruszalne prawo każdej niewinnej istoty do życia” (KKK 2270)
„Żywot człowieka rozpoczyna się w momencie poczęcia, to jest zapłodnienia i kończy się w momencie śmierci.” prof. zw. dr hab. med. Rudolf Klimek, członek Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie, CM UJ
Nie ma wątpliwości co do tego, że zarodek to już dziecko! Nie widać, nie słychać, a na początku nawet za bardzo nie czuć, jest tylko niepewność, a czasem strach. W dodatku przeglądasz prasę lub czytasz nowinki internetowe, a tam przyszłe matki kwitną w błogosławionym stanie, piszą o motylach w brzuchu i o tym, że już mają pół szafy ubranek dla swojego upragnionego dziecka i nigdy nie czuły się lepiej, bo ciąża to magiczny stan. Nie wierz im, tak po prostu. Za tym kryje się to samo złe samopoczucie, które dotyka Ciebie, te same burze hormonów i poczucie i to całkiem namacalne zmieniającego się ciała. Te piękne słowa i zdjęcia to tylko procent rzeczywistości, tak samo wykreowanej jak nieskazitelne buzie gwiazd z okładek. Nie martw się. Wszystko jest dobrze tak jak jest.
Ciąża tydzień po tygodniu
– śledzenie rozwoju dziecka pomaga stworzyć jego obraz i na bieżąco budować świadomość rozwijającego się nowego życia, a także zrozumieć, że choć świat próbuje wmówić coś innego, to od początku jest już Wasze dziecko, będzie teraz już tylko rosnąć i się rozwijać. Jest całe mnóstwo portali oferujących śledzenie przebiegu ciąży tydzień po tygodniu, tzw. kalendarze ciąż. Możecie sprawdzić, chociażby od którego tygodnia Wasze dziecko słyszy dźwięki dobiegające ze świata zewnętrznego. Warto tez jak najwięcej czytać, im więcej będziecie wiedzieli o tej maleńkiej istocie, tym szybciej i mocniej pokochacie je już na etapie prenatalnym.
Wyobraźcie sobie, że płód około 20 tygodnia ciąży, ssie swój kciuk, a kiedy go zgubi, potrafi rozpłakać się w brzuszku mamy. Wasze dziecko ma emocje już w okresie prenatalnym.
Poddać się?
„Wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. Sobór Watykański II określa je wraz z dzieciobójstwem jako „okropne przestępstwa”.
Nie warto. Życie dziecka jest świętością, a to co nadejdzie na pewno zmieni Twoje życie. Ludzie boją się zmian, to normalne. A świat, który przed chwilą pokazywał Tobie piękne mamy ze zgrabnymi brzuszkami, teraz publikuje hasła typu „podręcznik wyprutego rodzica”, obrazki młodych matek w dresach, z chrupkami kukurydzianymi we włosach, które jedną ręką piorą, drugą trzymają dziecko, a stopą operują odkurzaczem. Czytasz, że jesteś wolnym człowiekiem i możesz sama decydować o sobie, nawet kiedy ta decyzja dotyczy też decydowania za kogoś – aborcja. To kolejna manipulacja rzeczywistością. Twoje życie nie stanie się koszmarem, tak samo, jak Ty nie byłaś koszmarem dla swoich rodziców, a oni dla swoich. Dlaczego?
Bo dziecko to dar
Tak, brzmi to jak kolejny slogan, ale nim nie jest. A jeśli już to gdzieś słyszeliście, wiedzcie, że przynajmniej kryje się za nim stuprocentowa prawda. Jeszcze tego nie wiecie, a może już zapomnieliście, że dziecko to Twoje najpiękniejsze dzieło i Twój największy sukces. To co czujesz, to co Cię tak niepokoi to nowy, przyszły człowiek, który najpierw będzie Cię wzruszał swoimi pierwszymi uśmiechami, potem doprowadzi do łez, kiedy pierwszy raz usłyszysz jak się śmieje, z którym zaczniesz łączyć nadzieje i wizje, kim zostanie i czy może jeśli nie Tobie, to jemu uda się zmienić świat i otoczenie, w którym będzie dorastać na lepsze.
Choćbyś wiedział/a, że w dalszej przyszłości czeka się świetlana kariera, bogactwo i cały miliard fantastycznych rzeczy, to tylko rzeczy. To tylko pieniądze, to tylko chwilowe przyjemności. Możesz za nie kupić wszystko, możesz czuć dumę, satysfakcję, mogą pisać o Tobie gazety. To wszystko nic. Wszystkich nas czeka taki sam koniec. Jednak zostanie po Tobie ktoś, kto będzie Cię nosił w pamięci, w sercu, kto może chwyci Cię za dłoń w te ostatnie momenty życia i wyzna najszczerszą miłość.
Czy będzie ciężko?
I tak i nie i nie wiem. Nie ma odpowiedzi, bo to źle zadane pytane. Wysiłku, który ponosisz by sprawić komuś radość i okazać miłość nie liczy się, a przynajmniej nie rozlicza w godzinówce pracy. Może wypadnie Ci dodatkowe pranie, może będzie mniej czasu na przeglądanie internetów, kilka spotkań z przyjaciółmi mniej, ale w to miejsce wskoczy najbardziej wyjątkowy i zaskakujący czas w Waszym życiu. Zmęczenie będzie mieszać się z radością, niewyspanie ze wzruszeniem, ale to tylko na początku. Za chwilę czas niewygody minie i zostanie tylko radość, tylko wzruszenie i duma bycia rodzicem.
Ale…
Ale nie mam miejsca w domu, ale nie mam wystarczających środków, ale jestem za młoda, ale jestem za stara, ale nie wiem czy znajdę oparcie w ojcu dziecka, ale jak zareaguje rodzina, ale figura mi się zmieni, ale…
Jeśli masz w sobie miłość, zastąp nią każde „ale”. Miłość wystarczy. To jedyne czego potrzebuje dziecko od Ciebie, cała reszta sama się ułoży. Tam gdzie jest miłość, będzie wsparcie, będzie mobilizacja do zmian, będzie chęć życia, będzie radość dzielona z innymi.
Jeśli właśnie dowiedzieliście się właśnie, że zostaniecie rodzicami – zacznijcie kochać. Już teraz najpierw tą prawie niewidoczną kropeczkę na USG, bo to już jest Wasze dziecko, bo to ten uśmiech, który ujrzycie za kilka miesięcy i niech nawet przez głowę Wam nie przejdzie, że można inaczej. Nie można odrzucać cudu. Nie można ulec wątpliwościom, nie można się poddać. Szukajcie siły w sobie, szukajcie wsparcia w innych, szukajcie Miłości u Źródła.