Dni błagalne w Kościele początkami sięgają starożytności. Zalicza się do nich: dzień św. Marka Ewangelisty (25 kwietnia) oraz trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego (Dni Krzyżowe). W dni błagalne urządzano zwykle procesje w kierunku pól, ze śpiewem litanii do Wszystkich Świętych, dla wyproszenia u Boga dobrych zbiorów.
Procesja
w dniu św. Marka (litaniae maiores) swoimi korzeniami sięga pierwszych wieków Kościoła i była prawdopodobnie lokalnym zwyczajem. Nawiązuje być może do jakiejś procesji pogańskiej, która udawała się na pola dla uzyskania od bóstw dobrych zbiorów. Dla chrześcijan cel pozostał ten sam, lecz prośba kierowana jest już do Boga, Pana i Stwórcy wszechświata. Dni Krzyżowe przed Wniebowstąpieniem Pańskim (litaniae minores) , pojawiły się w Galii już w V w. Idąc w procesji modlono się o urodzaje, obfite plony i ich zachowanie od klęsk. W Polsce procesje udawały się do krzyży stojących na polach, przy których odprawiano nabożeństwa błagalne, stąd ich nazwa.
parafia Podwyższenia Krzyża Świętego
Dni kwartalne znane są w liturgii rzymskiej od czasów starożytnych. Należały do nich środy, piątki i soboty: pierwszego tygodnia wielkiego postu; tygodnia po Zielonych Świątkach; tygodnia po Podwyższeniu Krzyża i trzeciego tygodnia adwentu. Każdy z tych tygodni przypadał na początek poszczególnych pór roku i dlatego nazwano je dniami kwartalnymi(quattuor tempora) . Polska nazwa (\”suchedni\”) wywodzi się od zachowywania postu w te dni. W języku staropolskim bowiem \”suszyć\” znaczy tyle co\”pościć\”, stąd suchedni to dni postne.
Oprócz wiosennych w okresie wielkiego postu, dni te miały początkowo charakter dziękczynny za zbiory: zboża (po Zielonych Świętach), wina (po 14 września) i oliwy (suchedni adwentowe). Dopiero wtórnie nabrały one charakteru pokutnego, stając się dniami postu, skupienia, modlitwy i czynów miłosierdzia.
Kalendarz liturgiczny po Soborze Watykańskim stwierdza, że w Dni Krzyżowe i suchedni Kościół ma zwyczaj zanosić błagania do Pana w różnych sprawach dotyczących człowieka, zwłaszcza zaś gdy chodzi o owoce ziemi i pracy rąk ludzkich, i publicznie składa Bogu dziękczynienie (nr 45). Aby Dni Krzyżowe i suchedni mogły być dostosowane do różnych miejsc i potrzeb ludzi, trzeba, aby konferencje biskupów określały czas i sposób ich obchodzenia (…) czy mają być obchodzone przez jeden czy przez kilka dni i jak często w ciągu roku mają być powtarzane (Kal. lit. 46 i 47).
parafia p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Floriana
Dziś inne są potrzeby mieszkańców miast, a inne mieszkańców wsi. Jedni w swoich błaganiach mogą zwrócić większą uwagę na powołania kapłańskie i zakonne, drudzy na zbiory w polu, na sprawę pokoju w świecie, zdrowia czy dobrej pogody do prac rolniczych. Episkopat Polski zaleca, aby odprawić:
– w trzecim tygodniu adwentu kwartalne dni modlitw: o życie chrześcijańskie rodzin;
– od środy popielcowej do pierwszej niedzieli wielkiego postu: o ducha pokuty;
– w czwartym tygodniu okresu wielkanocnego: o powołania do służby Bożej w Kościele.
– w trzecim tygodniu września: za dzieci, młodzież i wychowawców.
– w Dni Krzyżowe od VI niedzieli wielkanocnej do środy przed Wniebowstąpieniem: o dobre urodzaje.
źródło: www.liturgia.dominikanie.pl
parafia p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza
Cmentarz Jeżycki