Jest główną częścią nabożeństwa majowego, powstała około XII wieku prawdopodobnie we Francji… Mowa tutaj o Litanii Loretańskiej, odmawianej szczególnie w miesiącu maju.
Jak już wspomniałam na początku powstała około XII wieku we Francji. Swoją nazwę otrzymała od nazwy miejscowości Loreto gdzie była szczególnie odmawiana i praktykowana. Oficjalnie zatwierdzona została przez papieża Sykstusa V. Tekst litanii miał przedłożyć w 1578 r., do zatwierdzenia papieżowi Grzegorzowi XIII, archidiakon Guido Candiotti. 11 czerwca 1587 r. Sykstus V obdarzył „Litanię Loretańską” dwustu dniami odpustu. Kolejne odpusty przypisali do niej Pius VII i Pius XI. W 1631 r. Zakazano prowadzania do litanii samowolnych zmian. Kiedyś było w niej więcej tytułów, m.in.: Mistrzyni pokory, Matko Miłosierdzia czy Bramo odkupienia. Później pojawiały się inne wezwania: Królowo Różańca Świętego (1675), Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta (1846), Matko Dobrej Rady (1903), Królowo pokoju (1917), Królowo Wniebowzięta (1950), Matko Kościoła (1980), Królowo Rodziny (1995). Litania składa się z 49 tytułów, w Polsce jest ich 50 ponieważ po zatwierdzeniu święta NMP Królowej Polski (obchodzonej 3 maja) 12 października wprowadzono do litanii wezwanie „Królowo Polskiej Korony” przekształcone po II wojnie światowej na „Królowo Polski”.
Dziś jest kluczową częścią każdego nabożeństwa majowego, obchodzonego ku czci Maryi.