Jeden cel

Jak widzi Pan pracę lekarza i czego się w niej obawia?
Każdy z lekarzy pracuje na różnych oddziałach i w różnych placówkach. Trzeba pamiętać o tym, że każdy oddział ma swoją specyfikę i swój harmonogram pracy, a o tym wszystkim decyduje niejako profil chorób pacjentów. Inne jest postępowanie przy zawale serca, inne przy złamaniu ręki– ale jeden cel łączy wszystkie choroby i dolegliwości– leczenie. Tak więc swoją pracę widzę jako leczenie pacjentów– od zebrania wywiadu, zbadania i ustalenia właściwej diagnozy– co niekiedy zabiera sporo czasu– choćby ze względu na konieczność przeprowadzenia badań i testów, aż po wdrożenie leczenia, czy to farmakologicznego czy nawet operacyjnego. A czego najbardziej się obawiam? Chyba tego, że coś przeoczę lub czegoś nie zauważę, co będzie miało jakikolwiek wpływ na pacjenta; tego, że nie będę wstanie komuś pomóc… Właśnie dlatego w medycynie jest tyle różnych dziedzin i specjalizacji, by móc nieść pomoc potrzebującym, ponieważ niemożliwe jest zgłębienie wszystkich jej tajników i komplikacji występujących przy przeróżnych schorzeniach. Każdy wie o tym, że za złamaną ręką idzie się do ortopedy, a nie do kardiologa, nie mniej jednak część osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że przy leczeniu złamania ręki ten ortopeda musi wziąć pod uwagę dolegliwości kardiologiczne chorego, bo może mieć to decydujący wpływ na zastosowane leczenie. Pacjenci często zapominają powiedzieć lekarzowi o czymś ważnym, więc obawiam się również tego, że o coś nie zapytam, a pytań zawsze powinno być wiele. Niektóre rzeczy można pominąć– innych nie wolno, więc apelowałbym także do pacjentów, by mówić lekarzowi o wszystkich swoich dolegliwościach i wątpliwościach, szczególnie kiedy odwiedzamy jakiegoś specjalistę po raz pierwszy.

Jakie wg Pana są największe bolączki naszej służby zdrowia?
Oj, dużo tego. Cała służba zdrowia wymaga gruntownego „remontu” i restrukturyzacji. Warto by wprowadzić istotne zmiany jak najwcześniej, bo na efekty przyjdzie trochę poczekać.
Na pewno zrobić coś trzeba z kolejkami do lekarza– kilkumiesięczne oczekiwanie na wizytę u specjalisty jest dziś czymś normalnym, a tak być nie powinno. Jest jeszcze kwestia limitów na zabiegi i dochodzi często do sytuacji, że oddział któremu skończyły się limity nie przeprowadza zabiegów pod koniec roku, co znowu prowadzi do wydłużania kolejek… Lekarze nie chcąc siedzieć bezczynnie wykonują nadprogramowe zabiegi, za które NFZ nie chce płacić i w ten sposób pogłębia się zadłużenie szpitali.
Jest jeszcze problem taki, że lekarze pracuje za długo, często w kilku miejscach, a zmęczenie na pewno nie sprzyja. Warto też wspomnieć o nadmiarze „ roboty papierkowej”, wiadomo, że dokumentacja jest konieczna i niezbędna, ale wydaje mi się, że trzeba coś tu zmienić.
Osobny rozdział to kwestia pensji. Jak wiadomo jest to kwestia dość wrażliwa i nie zamierzam jej poruszać. Nie mniej jednak wynagrodzenie, biorąc pod uwagę choćby odpowiedzialność jaka spoczywa na lekarzu, jest zdecydowanie za niskie.

Czym powinien charakteryzować się dobry lekarz?
Hmm… Na pewno powinien lubić to co robi. Jak wiadomo praca polegająca na leczeniu nie jest tym samym co praca w biurze– nie można czegoś zostawić w połowie i dokończyć następnego dnia. Lekarz musi się uczyć przez całe życie, a przez to i medycyna idzie cały czas do przodu- nie można pozwolić sobie na to by zostać w tyle.
Życzliwość i wyrozumiałość – ludzie różnie reagują i są zestresowani często samym faktem wizyty u lekarza. Dobry lekarz powinien też tłumaczyć to, co robi i dlaczego, bowiem pacjent nie jest biernym widzem, ale osobą bardzo zainteresowaną wydarzeniami dotyczącymi niego samego.
Trzeba być również kulturalnym– to jest podstawa, niezależnie od okoliczności.

Co jest najważniejsze w pracy lekarza?

Primum non nocere, a więc po pierwsze nie szkodzić. Ideę tę jeszcze przed początkiem naszej ery wprowadził Hipokrates i jest ona aktualna do dzisiaj.