„Do wybranego papieża podejdzie dziekan kolegium i zapyta się, czy przyjmuje wybór. Jeśli kardynał odpowie accepto staje się automatycznie papieżem pod warunkiem, że ma święcenia biskupie. Jeśli ich nie ma, to zostaną one mu udzielone. Nowy papież pytany jest przez dziekana o imię, jakie przybierze.” – Jak kształtował się jego wybór na przestrzeni tysięcy lat chrześcijaństwa?
Św. Piotrowi,
pierwotnie Szymonowi, to Jezus nadał nowe imię. W języku aramejskim Kephas oznacza skałę. Od następcy pierwszego z pośród Apostołów, św. Linusa – wybranego ok. 67r., przez pierwsze dziesięć wieków papieże zazwyczaj pozostawali przy swoich imionach chrzcielnych. Wyłamał się od tej zasady w 532 roku Jan II, wcześniej zwany Merkuriuszem. Imię pogańskiego boga – Merkurego, uznał za niestosowne dla papieża.
Jan XIV, biskup Rzymu w latach 983-984 otrzymawszy na chrzcie imię Piotr, zmienił je na Jan, nie chcąc „konkurować” ze swym wielkim poprzednikiem. Tak oto do dziś żaden z papieży nie przyjął imienia Piotr II. Uważa się, że gdy któryś kolejny papież przyjmie to imię, najpóźniej do końca jego kadencji nastąpi koniec świata.
Zmiana
Dopiero od pontyfikatu Sergiusza IV (1009 r.) zwyczajem stała się zmiana imienia, najczęściej bez związku z imieniem sprzed objęcia tronu. Ba, niektórzy papieże mieli w ciągu życia trzy różne imiona, jak np. Bartłomiej Cappellari, później (jako benedyktyn) zwany Dom Mauro, aż wreszcie jako papież przybrał imię – Grzegorz XVI.
Marceli II (1555r.) – był ostatnim papieżem, który zachował imię otrzymane na chrzcie.
Pomyłki
Pedro Julião (znany też jako Petrus Juliani lub Petrus Hispanus) przyjął imię Jana XXI według błędnej rachuby wynikającej z dużej liczby papieży o tym imieniu. Główną przyczyną tego była zmyślona i rozpowszechniona w połowie trzynastego wieku opowieść o kobiecie-papieżu, która w przebraniu mężczyzny panowała jako Jan. Legendę o istnieniu papieżycy definitywnie obalono dopiero w XVII wieku.
Simon de Brie był w rzeczywistości drugim papieżem o imieniu Marcin. Z powodu błędnej pisowni imienia Marynus (Martinus zamiast Marinus) w trzynastowiecznych spisach papieży (Marynusa I i Marynusa II omyłkowo uważano za Marcina II i Marcina III), przyjął on imię Marcin IV. Imię papieży Hadrian czasami jest pisane jako Adrian.
Staranny dobór
Warto zauważyć, że kolejni papieże bardzo starannie dobierają imiona i pilnują, by nie były one zbyt pretensjonalne. Żaden papież nie nazwał się Jezusem, choć imię to jest bardzo popularne w krajach latynoskich. Nie ma też Józefa, Chrystusa (był tylko Christophorus w 903r.), ani Judasza. Imiona Apostołów są raczej unikane – wyjątkiem jest imię czwartego ewangelisty.
Są też imiona, które szczególnie często wybierane są przez papieży. Janów było 23, Benedyktów 16, Klemensów i Grzegorzów po 14, Leonów 13, Innocentych 12, Piusów 12. Papież Jan Paweł I był pierwszym papieżem, który przyjął dwa imiona.
Mateusz Berger